به گزارش اینجاخبر  منطقه آزاد اروند، با قرارگیری در نقطه‌ای استراتژیک از جنوب غربی ایران، در هم‌نشینی رودخانه‌های کارون و اروند، نخلستان‌های بکر، جزیره‌های آرام، و مرز مشترک با عراق، گنجینه‌ای از ظرفیت‌های گردشگری است که هنوز به‌درستی دیده نشده‌اند.

در این منطقه، طبیعت سخاوتمند است:
از جزیره مینو با نخل‌های سر به فلک کشیده و قایق‌های سنتی، تا سواحل رودخانه‌ای که می‌توانند میزبان گردشگری آبی، ماهیگیری تفریحی، و تورهای قایق‌سواری باشند. اما این زیبایی‌ها هنوز در سایه مانده‌اند؛ نه در تبلیغات ملی دیده می‌شوند، نه در برنامه‌ریزی‌های کلان گردشگری.

از سوی دیگر، اروند میراث‌دار فرهنگی غنی‌ست:
خرمشهر و آبادان با تاریخ پر فراز و نشیب‌شان، از جنگ تا بازسازی، از معماری نفتی تا بازارهای سنتی، می‌توانند مقصدی برای گردشگری فرهنگی، تاریخی و حتی گردشگری دفاع مقدس باشند. اما نبود روایت‌پردازی حرفه‌ای، فقدان زیرساخت‌های اقامتی مناسب، و کم‌توجهی به برندینگ منطقه، این ظرفیت‌ها را خاموش نگه داشته‌اند.

و در نهایت، مرز مشترک با عراق، فرصتی طلایی برای توسعه گردشگری سلامت، زیارتی و خریدفراهم کرده؛ اما نبود زیرساخت‌های مرزی مناسب، ضعف در تبلیغات بین‌المللی، و نبود بسته‌های گردشگری هدفمند، این فرصت را نیز مغفول گذاشته است.

منطقه آزاد اروند می‌تواند به یک هاب گردشگری جنوب ایران تبدیل شود—اگر نگاه‌ها از تمرکز صرف بر تجارت و صنعت، به سوی گردشگری نیز گسترش یابد. این یادداشت، دعوتی‌ست به بازنگری، به روایت‌سازی، و به سرمایه‌گذاری در زیبایی‌هایی که دیده نشده‌اند.

حمید صالح عیدانی فارغ التحصیل کارشناس ارشد مدیریت برنامه ریزی توسعه گردشگری از دانشگاه علم و فرهنگ تهران