به گزارش اینجاخبر  ✍️ عباس مدحجی

فضای سیاسی و اجتماعی خرمشهر طی یک هفته دچار دو شک عجیب از سوی منتخبانش شد. در بدایت امر قصدی برای ذکر این موضوع نداشتم و گمان میکردم گَرد زمان روی آن را خواهد پوشاند اما با افتادن اتفاقی مشابه در زمانی کوتاه و بالا گرفتن تنش ها در فضای مجازی و حقیقی و لازم دیدم چند نکته کوتاه را از نظر بگذرانم و کوتاه تر به بیان ماوقع بپردازم. [ محتواهای مورد بحث بعلل مختلف مثل جلوگیری از نشر بیشتر ، توهین آمیز بودن، حفظ حریم خصوصی و حقوق افراد، پرهیز از حواشی و … در این پست قرار نخواهند گرفت]

ابتدا مجید حیدری عضو و سخنگوی شورای شهر شهر با قرار دادن بیت شعری در وضعیت حساب واتساپش که مضمونش اشاره به نامردی مردمان شهر دارد حاشیه ساز شد و به فاصله ی چند روز بعد، ویدیویی از سوی نزدیکان به سیدلفته احمدنژاد خرمشهر در فضای مجازی منتشر شد که سراسر توهین بود به منتقدان عملکرد نماینده! ویدیویی چنان گستاخانه که منتقدان را به حرام زادگی متهم میکند.

تقارن زمانی و احتمالا تصادفی هردو اتفاق آنهم از جایگاه های انتخابی و نه انتصابی تمام رصد کنندگان عملکرد مسولان را بُهت زده کرد و افکار عمومی را چنان حساس کرد که در مورد شعر مجید حیدری دادستان رسما وارد ماجرا شد و در مورد ویدیوی منتسب به تیم نماینده، احمدنژاد را به صدور بیانیه ی فوری محکومیت سازندگان ویدیو وا داشت. ورود جدی مدعی العموم، امام جمعه شهرستان، فعالان سیاسی، اجتماعی و فضای مجازی‌، رسانه ها و حتی هواداران شکل جدی تری به موضوع داد.

اینکه اصولا ماهیت چنین حرکاتی قابل اعتنا هست یانه آیا یک بیت شعر و یک ویدیوی بی کیفیت بی نام و نشان رسمی باید مارا حساس کند هو کدام منتقدان مغرض و منفعت طلب هستند و کدامشان دلسوز و منصف بحثی ست جداگانه اما آنچه قابل دقت و توجه ست بررسی علل سوق سیاسیون ما و تیم های نزدیکشان به چنین ادبیاتی ست. اگرچه در هردو مورد صدور بیانه های توضیح و توجیه ماوقع را شاهد بودیم اما جالب آنجاست که هم شورای شهر سابقه بد رفتاری با خبرنگاران را دارد و مدتهاست جلساتش را عمدا و رسما بدون حضور خبرنگاران برگذار میکند [علیرغم ادعاهای شفافیت] و هم نماینده شهرستان پیش از این طرد و حتی شکایت رسانه ها را در کارنامه داشته است و تیم منتشر کننده هنوز در کنارش حضور دارند.

بررسی و نقد علمی عملکرد مسولان از حقوق اولیه تمام شهروندان است که این مهم برای جایگاه های انتخابی بیش از دیگر جایگاه ها ست. اما انچه امروز شاهد آنیم تصور بی اهمیتی این افراد به ارای مردم و فراموش کردن دوره های بعدی انتخابات و اصولا فرآیند صلاحیت را تقویت میکند. فارغ از تمام حب و بغض ها و ضمن احترام به هواداران پیشین و فعلی هر دو چهره ی منتخب باید گفت انتظارها از کرسی نشینان خرمشهر خیلی بیشتر بود و امید است همانطور که رفت، این نقد به اتفاق پیش آمده را نه از باب مقابله که از زاویه ی دلسوزانه برای جلوگیری از سقوط بیش از پیش نام و نشان خرمشهر در کشور بخوانند.