به گزارش اینجاخبر   فاطمه پوراکرمی در ییادداشتی به اینجاخبر نوشت:

کاش می شد کمی انسانیت نوش کنیم، شیرینیش از نوع سخاوت و تلخیش از جنس مرارت.
انسان ها برای زنده ماندن بقا چرب ترین و پر کالری ترین غذا ها را تناول می نمایند، آنقدر که از قیافه خودشان خسته می شوند، برای تفنن تلخترین و بدترین نوشیدنی ناسالم را نوش می نمایند و وجودشان را دود می کنند، آنقدر که بوی بد دهانشان منزجرکننده و تیپ و هیکل شان از فرم می افتد، بعد از آن بدترین داروها را می خورند، سخت تربن عمل ها را انجام می دهند که شاید چربی ها و پروتیین ها و کربونات اضافی را دفع کنند، انسانها با گفتار و کردار نابجا به جان هم می افتند و همدیگر را تا حد جنون به کشتار می رسانند بعد با شاخه گلی یا دورهمی از دل هم در می آورند، برای اثبات قدرت و توانایی خود به جنگ و ستیز روی می آورند و عده ای بیگناه کشته می شوند، بعد به صلح بین الملل ارضا می شوند، کودکان نظاره گر و نابود شونده این امور هستند، چون انسانها بدون علم و تدبیر و با علم اینکه خود نابودگر جهان هستند کودکان زیادی را به دنیا و زندگی دعوت می نمایند و به این دعوت مفتخر میگردند و آخر هم شرمنده اعمال خویش.

انسانها برای رشد و ترقی از گورده همدیگر بالا می روند، در حالی که نمی‌دانند با قطع کردن دست کسی دست دیگری پرتوان نمی گردد، با شکستن پای کسی برنده اول خط نخواهند شد، با مرگ کسی زندگی دیگری تضمین نمی گردد. انسانها به جان هم می افتند و برای نابودی هم پیرامون خود را به نابودی می کشانند و نمی دانند که بیرون تر از گود موفق می گردد. پدیده های زیادی که انسانها خود موجب ساخت آن شدند و برترین جان گیر انسانها گشته است.

توربولانس برترین قاتل انسانها می باشد.توربولانس یا چاله ی هوایی به جریان آشفتگی هوا گفته می شود که در قوانین فیزیک تور بولانس یا آشفتگی به حرکت نامنظم سیالات از روی سطوح جامد یا عبور سیالات از یک نوع از روی هم یا کنار هم گفته میشود. این چاله ها به خودی خود بوجود نمی آیند بلکه از آلایندگی های همین انسانهایی هستند که بی مهابا مصرف هستند. مصرفانی که هیچگاه سیر نمی گردند.ما به هیچ عنوان حاضر نیستیم عزیزان مان را از دست بدهیم اما قوانین طبیعت قوانین خداوند است. که انسانها با داغ عزیزانشان به ادامه حیات دلخوش باشند.

روز زیبای سوم خرداد در راه است اما داغی سنگین به سنگینی داغ شهدای هشت سال دفاع مقدس، داغ به خون نشستن متروپل و داغ هیات دولت موجب گشت که جشن و شادمانی به عزا مبدل گردد. داغ را اینگونه توصیف نمایم. به شهدای هشت سال دفاع مقدس گفتند، خط اول جبهه کشتار است ، مین و انفجار است و شیرمردان با علم و درایت برای نجات خاک سربلند رفتند، چون می دانستند ۷۲ تن از یاران حسین(ع) با همین علم به کربلا رفتند.
یقینا مردم خونگرم جنوب خود را مهیا برای میزبانی مسیولین نموده بودند که قرار بود بیایند و وعده های چندین ساله را تکرار نمایند، هرچند بدیدن خرابه نخواهند رفت ولی دیدن کاخ ۲۴ هزار متری منطقه آزاد اروند دل آنها را شاد می نمود، مسیولیت بعداز آزادسازی نمایانگر درایت نبود بلکه زن خاص خواست و دستهای پشت پرده، بدون تدبیر.پایتخت نشینان قرار بود بیایند و با دولتمردان شهر من پیمان عزل و نصب جدید ببندند. اما داغی سخت موجب گشت که نیایند، ما همچنان عزا دار هستیم، عزا دار وعده های که هیچگاه محقق نمی گردند، روزهای شاد زودگذر آزادی خرمشهر به دوران و چله نشینی آبادانی خوب چربید, که چربی آن با هیچ عمل جراحی درمان نخواهد داشت.

برای سهولت در روند آزاد سازی، منطقه آزاد را علم نمودند و هرچند ساله مدیری بیامد و دلشاد از دیارمان رفت و دل سوم خرداد را به خون نشاند، چه شعرهایی، چه فیلم‌هایی، چه مطالبی از پیشرفت های ظاهری جمع آوری گشت و دل مردم شکسته شد. روز سوم خرداد ما منتظر آبادانی بودیم و لاکچری ها با نوبتهای گزاف منتظر تولد ساختگی نسلی جدید با تاریخ رند ۱۴۰۳۳۳ هستند.
خوشا بحالشان که فارغ از هرگونه درد و رنجی درب بیمارستان به تاریخ و ساعت ۳ هم می اندیشند در حالی که مردم خرمشهر در تاریخ های ۳/۳ منتظر وعده های سازندگی هستند. سازندگی که از زندگی جدا گشت و سازشی که با زندگانی مردم خونگرم جنوب که نشسته بر پای لوله های داغ زیر درختان بی سر نخلستان پر داغ جوانان بی گور. جوانانی که رفتند و خواهران و مادران و پدران و بازماندگانی که همچنان اشک ریز نامشان هستند، چون نامشان همچون جسمشان نایاب گشت.
سوم خرداد امسال تسلیت باد.
ایرانم تسلیتت باد
با احترام به مردم دیارم ، به کشور همیشه داغدارم، به مادران چشم براه آزادسازان خرمشهر، تقدیم به روح پدر بزرگوارم